1. زاویه ارتفاع خورشیدی و یا عرض جغرافیایی: هر چه زاویه ارتفاع خورشیدی بیشتر, کوتاه تر مسیر را از طریق جو, کوچکتر اثر تضعیف جو بر تابش خورشیدی, قوی تر تابش خورشیدی رسیدن به زمین; هر چه زاویه ارتفاع خورشیدی بیشتر باشد، مقدار معادل خورشید مساحت تابش گسترش می یابد، تابش خورشیدی قوی تر می شود. به عنوان مثال شدت تابش خورشیدی در ظهر قوی تر از تابش صبح و عصر است.
۲- ارتفاع: هر چه ارتفاع بیشتر باشد، هوا نازک تر می شود، اثر تضعیف کننده جو بر تابش خورشیدی کوچکتر می شود، تابش خورشیدی به زمین می رسد. به عنوان مثال فلات تبت منطقه ای است که قوی ترین تابش خورشیدی در چین را دارد.
۳- شرایط آب و هوایی: در یک روز آفتابی ابرهای کمی وجود دارد، اثر تضعیف کننده بر تابش خورشیدی کوچک است و تابش خورشیدی که به زمین می رسد قوی است. به عنوان مثال، آب و هوای ابری و بارانی در حوضه سیچوان، تابش خورشیدی ضعیف می شود، و تابش خورشیدی به کم ارزش ترین منطقه در کشور من تبدیل شده است.
۴- شفافیت جوی: شفافیت جوی بالا تأثیر چندانی در تضعیف تابش خورشیدی ندارد و تابش خورشیدی را به زمین قوی می کند.
۵- طول ساعات روشنایی روز.
۶- درجه آلودگی جوی: اگر آلودگی سنگین باشد، تابش خورشیدی را به شدت تضعیف می کند، و با تابش خورشیدی کمی به زمین خواهد رسید.
