مقدار ثابت خورشیدی منتشر شده توسط سازمان جهانی هواشناسی (WMO) در سال 1981 1368 وات بر متر مربع است. بیش از 99٪ طیف تابش خورشید در مرز بالایی زمین 39 ؛ طول موج بین 0.15 تا 4.0 میکرون است. حدود 50٪ از انرژی تابش خورشید در طیف مرئی است (طول موج 0.4 تا 0.76 میکرون) ، 7٪ در طیف ماوراlet بنفش (طول موج< ؛ 0.4 میکرون) ، 43٪ در طیف مادون قرمز است (طول موج> ؛ 0.76 میکرون) ، و حداکثر انرژی در طول موج 0.755 میکرون است. از آنجا که طول موج تابش خورشید بسیار کمتر از طول موج تابش جو و زمین است (حدود 3 تا 120 میکرون) ، معمولاً تابش خورشید را تابش موج کوتاه و تابش زمین و جو را تابش موج بلند نیز می نامند. تغییر در فعالیت خورشیدی و فاصله بین خورشید و زمین باعث تغییر در انرژی تابش خورشید در مرز فوقانی جو زمین 39 می شود.
تابش خورشید از جو عبور می کند و بخشی از آن به زمین می رسد که تابش مستقیم خورشید نامیده می شود. قسمت دیگر جذب ، پراکندگی و انعکاس مولکولهای جوی ، ریزگردها و بخار آب در جو است. بخشی از تابش پراکنده خورشیدی به فضای کیهانی بازمی گردد و بخشی دیگر به زمین می رسد. به بخشی که به زمین می رسد تابش خورشیدی پراکنده گفته می شود. به مجموع تابش خورشیدی پراکنده و تابش مستقیم خورشید به زمین ، تابش کل گفته می شود.




