پس از عبور تابش خورشید از جو ، شدت و توزیع انرژی طیفی آن تغییر می کند. انرژی تابش خورشید به زمین بسیار کمتر از جو بالایی است. در طیف خورشیدی ، توزیع انرژی تقریباً در منطقه طیف ماوراlet بنفش منقرض می شود ، در منطقه طیف مرئی به 40٪ کاهش می یابد و در منطقه طیف مادون قرمز به 60٪ کاهش می یابد.
در مرز فوقانی جو زمین&# 39 ، کل تابش روزانه در نیمکره شمالی بزرگترین تابش در هنگام انقلاب تابستانی است و توزیع از قطب به استوا نسبتاً یکنواخت است. در طول انقلاب زمستانی ، کل تابش روزانه در نیمکره شمالی کمترین ، با صفر در دایره قطبی ، و بیشترین اختلاف بین شمال و جنوب است. وضعیت در نیمکره جنوبی معکوس شده است. در اعتدال بهار و اعتدال پاییزی ، توزیع تابش کل روزانه متناسب با کسینوس عرض جغرافیایی است. منطقه بین مناطق گرمسیری سرطان و گرمسیر برج جدی با تابش کمی تغییرات سالانه ، بیشترین میزان تابش روزانه را دارد. هرچه عرض جغرافیایی بالاتر باشد ، تغییر تابش کل روزانه نیز بیشتر خواهد بود.
توزیع تابش کل سالانه جهانی که به سطح می رسد اساساً باند شکل است و فقط در عرض های جغرافیایی کم تخریب می شود. در منطقه استوایی ، به دلیل شرایط ابری ، کل تابش سالانه بالاترین نیست. در کمربند مرتفع نیمه گرمسیری نیمکره شمالی و جنوبی ، به ویژه در مناطق کویری سرزمین اصلی ، تابش کل سالانه نسبتاً زیاد است و بیشترین آن در شمال شرقی آفریقا است.
